Lid : Login |Registratie |Uploaden kennis
Zoeken
Gespannen-aspect-mood [Wijziging ]
Tense-aspect-mood, gewoonlijk afgekort tam en ook wel gespannen-modaliteit-aspect of tma genoemd, is het grammaticale systeem van een taal die de uitdrukking van tijd (locatie in tijd) behandelt, aspect (weefsel van tijd - een enkel tijdsblok , continue stroom van tijd, of herhalende gebeurtenissen), en stemming of modaliteit (mate van noodzaak, verplichting, waarschijnlijkheid, bekwaamheid). In sommige talen kan evidentialiteit (of er bewijs is voor de verklaring, en zo ja welke soort) en mirativiteit (verrassing) ook worden opgenomen.
De term is handig omdat het vaak moeilijk is om deze kenmerken van een taal te ontwarren. Vaak kunnen twee spanningen, aspecten en gemoedstoestanden (of alle drie) worden overgebracht door een enkele grammaticale constructie, maar dit systeem is mogelijk niet compleet omdat niet alle mogelijke combinaties een beschikbare constructie kunnen hebben. In andere gevallen zijn er misschien geen duidelijk afgebakende categorieën van gespannen en gemoedstoestand, of aspect en stemming.
Veel Indo-Europese talen onderscheiden bijvoorbeeld niet duidelijk tijd en aspect van elkaar. In sommige talen, zoals het Spaans en het Nieuwgrieks, is het imperfectieve aspect versmolten met de verleden tijd in een vorm die traditioneel het onvolmaakte wordt genoemd. Andere talen met verschillende onvolmaaktheden in het verleden omvatten Latijn en Perzisch.
In de traditionele grammaticale beschrijving van sommige talen, waaronder Engels, veel Romaanse talen en Grieks en Latijn, verwijst 'gespannen' of de equivalente term in die taal naar een reeks verbogen of perifratische werkwoordsvormen die een combinatie van gespannen, aspect, en stemming. In het Spaans is het eenvoudige voorwaardelijke (Spaans: condicional simple) geclassificeerd als een van de eenvoudige tijden (Spaans: tiempos-simples), maar het is genoemd naar de stemming (conditioneel) die het uitdrukt. In het Oudgrieks is de onvoltooide tijd (Oudgrieks: χρόνος παρακείμενος, translit. Khrónos parakeímenos) een reeks vormen die zowel de tegenwoordige tijd als het volmaakte aspect (eindige vormen) of eenvoudigweg het perfecte aspect (niet-eindige vormen) uitdrukken.
Niet alle talen verbinden spanning, uiterlijk en gemoedstoestand echter; dicht bij een theoretisch ideaal onderscheid, met afzonderlijke grammaticale markeringen voor tijd, aspect en / of gemoedstoestand, wordt gemaakt in sommige analytische talen zoals creoolse talen.
[Grammatica][Grammaticale tijd][Grammaticaal aspect][Modern Grieks][Onvolmaakt][Analytische taal]
1.Creolen
1.1.Hawaiiaans Creools Engels
2.Modern Grieks
3.Slavische talen
3.1.Russisch
4.Taal van de liefde
4.1.Frans
4.2.Italiaans
4.3.Portugees
4.4.Spaans
5.Germaanse talen
5.1.Duitse
5.2.Deens
5.3.Nederlands
5.4.IJslands
5.5.Engels
5.5.1.Het ongemarkeerde werkwoord
5.5.2.Morfologische veranderingen
5.5.3.Vervoegde samengestelde werkwoorden
5.5.4.Invariante hulpwerkwoorden
6.baskisch
7.Hawaiiaans
[Uploaden Meer Inhoud ]


Auteursrecht @2018 Lxjkh