Wetgeving (of "wettelijk recht") is een wet die is afgekondigd (of "vastgesteld") door een wetgevende macht of een ander bestuursorgaan of het proces om het te maken. Voordat een wetsartikel wet wordt, kan het een wetsvoorstel worden genoemd en in het algemeen "wetgeving" worden genoemd, terwijl het nog steeds wordt overwogen om het van een ander bedrijf te onderscheiden. Wetgeving kan vele doelen hebben: reguleren, autoriseren, verbannen, verstrekken (fondsen), sanctioneren, toekennen, declareren of beperken. Het kan worden vergeleken met een niet-wetgevingshandeling die wordt vastgesteld door een uitvoerend of administratief orgaan onder het gezag van een wetgevingshandeling of voor de uitvoering van een wetgevingshandeling.
Onder het Westminster-systeem staat een item van de primaire wetgeving na de inwerkingtreding bekend als een wet van het Parlement.
Wetgeving wordt meestal voorgesteld door een lid van de wetgevende macht (bijvoorbeeld een lid van het Congres of het Parlement), of door de uitvoerende macht, waarna het wordt besproken door leden van de wetgevende macht en vaak vóór de overgang wordt gewijzigd. De meeste grote wetgevers stellen slechts een klein deel vast van de rekeningen die in een bepaalde sessie worden voorgesteld. Of een bepaalde wet zal worden voorgesteld en in het algemeen een kwestie is van de wetgevende prioriteiten van de overheid.
Wetgeving wordt beschouwd als een van de drie belangrijkste functies van de overheid, die vaak worden onderscheiden onder de doctrine van de scheiding der machten. Degenen die de formele bevoegdheid hebben om wetgeving te creëren staan bekend als wetgevers; een rechterlijke instantie van de overheid heeft de formele bevoegdheid om wetgeving te interpreteren (zie wettelijke interpretatie); de uitvoerende macht van de overheid kan alleen handelen binnen de bevoegdheden en grenzen die door de wet zijn vastgelegd.
[Wettelijke wet][bekendmaking][Bill: wet][Wet van het Parlement][Verdeling van krachten] |
