Lid : Login |Registratie |Uploaden kennis
Zoeken
Stellaire classificatie [Wijziging ]
In de astronomie is de sterrenclassificatie de classificatie van sterren op basis van hun spectrale kenmerken. Elektromagnetische straling van de ster wordt geanalyseerd door het te splitsen met een prisma of diffractierooster in een spectrum dat de regenboog van kleuren vertoont, afgewisseld met spectrale lijnen. Elke regel geeft een bepaald chemisch element of molecuul aan, waarbij de lijnsterkte de overvloed van dat element aangeeft. De sterkten van de verschillende spectraallijnen variëren hoofdzakelijk als gevolg van de temperatuur van de fotosfeer, hoewel er in sommige gevallen echte verschillen zijn. De spectrale klasse van een ster is een korte code die in de eerste plaats de ionisatietoestand samenvat, waardoor een objectieve meting van de temperatuur van de fotosfeer wordt verkregen.
De meeste sterren zijn momenteel geclassificeerd onder het Morgan-Keenan (MK) -systeem met de letters O, B, A, F, G, K en M, een volgorde van het heetste (O-type) tot het coolste (M-type). Elke letterklasse wordt dan onderverdeeld met een numeriek cijfer waarbij 0 het heetst is en 9 het koelst (bijvoorbeeld A8, A9, F0 en F1 vormen een sequentie van heter naar koeler). De reeks is uitgebreid met klassen voor andere sterren en sterachtige objecten die niet in het klassieke systeem passen, zoals klasse D voor witte dwergen en klassen S en C voor koolstofsterren.
In het MK-systeem wordt een helderheidsklasse aan de spectrale klasse toegevoegd met Romeinse cijfers. Dit is gebaseerd op de breedte van bepaalde absorptielijnen in het spectrum van de ster, die variëren met de dichtheid van de atmosfeer en zo gigantische sterren onderscheiden van dwergen. Helderheidsklasse 0 of Ia wordt gebruikt voor hypergianten, klasse I voor superreuzen, klasse II voor heldere reuzen, klasse III voor reguliere reuzen, klasse IV voor subreuzen, klasse V voor hoofdreekssterren, klasse sd (of VI) voor sub -dwergen, en klasse D (of VII) voor witte dwergen. De volledige spectrale klasse voor de zon is dan G2V, waarmee een hoofdreeksster met een temperatuur rond 5800 K wordt aangeduid.
[Astronomie][Ster][Zon]
1.Conventionele kleurbeschrijving
2.Moderne classificatie
2.1.Harvard spectrale classificatie
2.2.Yerkes spectrale classificatie
2.3.Spectrale eigenaardigheden
3.Geschiedenis
3.1.Secchi-lessen
3.2.Draper-systeem
3.3.Harvard-systeem
3.4.Mount Wilson-klassen
4.Spectrale typen
4.1."Vroege" en "late" nomenclatuur
4.2.Klasse O
4.3.Klasse B
4.4.Klasse A, eerste klasse
4.5.Klasse F
4.6.Klasse G
4.7.Klasse K
4.8.Klasse M
5.Uitgebreide spectrale typen
5.1.Heet blauwe emissieklassen
5.1.1.Klasse W: Wolf-Rayet
5.1.2.De "Slash" sterren
5.2.Koele rode en bruine dwergklassen
5.2.1.Klasse L
5.2.2.Klasse T: methaandwergen
5.2.3.Klasse Y
5.3.Late gigantische carbon-ster klassen
5.3.1.Klasse C: koolstofsterren
5.3.2.Klasse S
5.3.3.Klassen MS en SC: intermediaire koolstofgerelateerde klassen
5.4.Witte dwergclassificaties
6.Sterren restanten
7.Vervangen spectrale klassen
[Uploaden Meer Inhoud ]


Auteursrecht @2018 Lxjkh