Geen twee uitvoeringen zijn identiek. De uitvoerder probeert de prestaties binnen de verwachtingen te houden, maar dit gebeurt ondanks een veelheid aan veranderende variabelen. Hij heeft deze uitvoering een keer meer of minder gegeven, het publiek is anders, de sociale en politieke omgeving is veranderd. In de context van de materiële cultuur zijn geen twee handgemaakte items identiek. Soms zijn deze afwijkingen in de uitvoering en de productie onbedoeld, slechts een deel van het proces. Maar soms zijn deze afwijkingen opzettelijk; de performer of artisan willen spelen met de grenzen van de verwachting en hun eigen creatieve touch toevoegen. Ze spelen binnen de spanning van het behouden van de erkende vorm en het toevoegen van innovatie.De folklorist Barre Toelken identificeert deze spanning als "... een combinatie van zowel veranderende (" dynamische ") als statische (" conservatieve ") elementen die evolueren en veranderen door middel van delen, communiceren en uitvoeren." In de loop van de tijd verschuift en verandert de culturele context: nieuwe leiders, nieuwe technologieën, nieuwe waarden, nieuw bewustzijn. Naarmate de context verandert, moet ook het artefact, zonder wijzigingen om bestaande artefacten in het zich ontwikkelende culturele landschap in kaart te brengen, hun betekenis verliezen. Een grapje als een actieve vorm van mondelinge overlevering maakt deze spanning zichtbaar, omdat grapcycli nieuwe bezorgdheidspunten reflecteren. Als een artefact niet langer van toepassing is op de context, wordt verzending een nonstarter; het verliest relevantie voor een hedendaags publiek. Als het niet wordt doorgegeven, dan is het niet langer folklore en wordt het in plaats daarvan een historisch overblijfsel.
|