Lid : Login |Registratie |Uploaden kennis
Zoeken
Verenigde Naties
1.Geschiedenis
1.1.Achtergrond
1.2.1942 "Declaration of United Nations" door de geallieerden van de Tweede Wereldoorlog
1.3.oprichting
1.4.Koude Oorlog-tijdperk
1.5.Na de Koude Oorlog [Wijziging ]
Na de Koude Oorlog, zag de VN een radicale uitbreiding van haar vredeshandhavingsplichten en nam ze in tien jaar meer missies aan dan in de voorgaande vier decennia. Tussen 1988 en 2000 is het aantal aangenomen resoluties van de Veiligheidsraad meer dan verdubbeld en is het budget voor vredeshandhaving meer dan vertienvoudigd. De VN onderhandelden over een einde aan de Salvadoraanse burgeroorlog, lanceerden een succesvolle vredeshandhavingsmissie in Namibië en hielden toezicht op democratische verkiezingen in post-apartheid in Zuid-Afrika en na Khmer Rouge in Cambodja. In 1991 gaf de VN toestemming voor een door de VS geleide coalitie die de Iraakse invasie van Koeweit afstootte. Brian Urquhart, onder-secretaris-generaal van 1971 tot 1985, beschreef later de hoop die door deze successen werd opgeroepen als een "valse renaissance" voor de organisatie, gezien de meer onrustige missies die volgden.
Hoewel het Handvest van de VN primair was geschreven om agressie door de ene natie tegen de andere te voorkomen, had de VN begin jaren negentig te maken met een aantal gelijktijdige, ernstige crises in landen als Somalië, Haïti, Mozambique en het voormalige Joegoslavië. De VN-missie in Somalië werd algemeen beschouwd als een mislukking na de VS-terugtrekking na de slachtoffers in de Slag om Mogadishu, en de VN-missie naar Bosnië kreeg te maken met "wereldwijde spot" vanwege zijn besluiteloze en verwarde missie in het licht van etnische zuiveringen. In 1994 slaagde de VN-bijstandsmissie voor Rwanda er niet in tussen te komen in de Rwandese genocide te midden van de besluiteloosheid in de Veiligheidsraad.
Beginnend in de laatste decennia van de Koude Oorlog, veroordeelden Amerikaanse en Europese critici van de VN de organisatie voor vermeend wanbeheer en corruptie. In 1984 trok de Amerikaanse president, Ronald Reagan, de financiering van zijn land terug van UNESCO (de United Nations Educational, Scientific and Cultural Organisation, opgericht in 1946) wegens beschuldigingen van wanbeheer, gevolgd door Groot-Brittannië en Singapore. Boutros Boutros-Ghali, secretaris-generaal van 1992 tot 1996, startte een hervorming van het secretariaat, waardoor de organisatie enigszins werd beperkt. Zijn opvolger, Kofi Annan (1997-2006), heeft verdere managementhervormingen ingezet in het licht van dreigementen van de Verenigde Staten om de VN-contributie in te houden.
Aan het einde van de jaren negentig en in de jaren 2000 namen internationale interventies die door de VN waren goedgekeurd, een grotere verscheidenheid aan vormen aan. De VN-missie in de burgeroorlog van Sierra Leone van 1991-2002 werd aangevuld door Britse Royal Marines en de invasie van Afghanistan in 2001 werd gecontroleerd door de NAVO. In 2003 vielen de Verenigde Staten Irak binnen ondanks het niet slagen voor een resolutie van de Veiligheidsraad van de VN voor autorisatie, wat leidt tot een nieuwe ronde van vragen stellen over de effectiviteit van de organisatie. Onder de achtste secretaris-generaal, Ban Ki-moon, heeft de VN geïntervenieerd met vredeshandhavers in crises, waaronder de oorlog in Darfur in Soedan en het Kivu-conflict in de Democratische Republiek Congo en stuurde waarnemers en inspecteurs van chemische wapens naar de Syrische burgeroorlog. In 2013 concludeerde een interne evaluatie van VN-acties in de laatste veldslagen van de Sri Lankaanse burgeroorlog in 2009 dat de organisatie te kampen had met "systeemfalen". Honderd en één VN-personeel stierf tijdens de aardbeving in Haïti in 2010, het ergste verlies van leven in de geschiedenis van de organisatie.
De Millenniumtop werd in 2000 gehouden om de rol van de VN in de 21e eeuw te bespreken. De driedaagse bijeenkomst was de grootste bijeenkomst van wereldleiders in de geschiedenis en culmineerde in de goedkeuring door alle lidstaten van de Millennium Development Goals (MDG's), een streven naar internationale ontwikkeling op gebieden zoals armoedebestrijding, gendergelijkheid en publieke Gezondheid. De vooruitgang op weg naar deze doelstellingen, die tegen 2015 gehaald zou moeten worden, was uiteindelijk ongelijk. De Wereldtop van 2005 bevestigde de nadruk van de VN op het bevorderen van ontwikkeling, vredeshandhaving, mensenrechten en mondiale veiligheid. De Duurzame Ontwikkelingsdoelen zijn in 2015 gelanceerd om de Millennium Ontwikkelingsdoelen te behalen.
Naast het aanpakken van mondiale uitdagingen, heeft de VN getracht haar verantwoordelijkheid en democratische legitimiteit te verbeteren door meer in contact te treden met het maatschappelijk middenveld en een mondiaal kiesdistrict te bevorderen. In een poging om de transparantie te vergroten, organiseerde de organisatie in 2016 haar eerste openbare debat tussen kandidaten voor de secretaris-generaal. Op 1 januari 2017 werd de Portugese diplomaat António Guterres, die eerder diende als Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor Vluchtelingen, de negende secretaris-generaal. Guterres heeft verschillende belangrijke doelen voor zijn administratie naar voren gebracht, waaronder de nadruk op diplomatie voor het voorkomen van conflicten, effectievere vredeshandhavingsinspanningen en het stroomlijnen van de organisatie om meer responsief en veelzijdig te zijn voor wereldwijde behoeften.
[Millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling]
2.Structuur
2.1.Algemene vergadering
2.2.Veiligheidsraad
2.3.secretariaat
2.4.Internationaal Gerechtshof
2.5.Economische en Sociale Raad
2.6.Gespecialiseerde agentschappen
3.Lidmaatschap
3.1.Groep van 77
4.Doelen
4.1.Vredeshandhaving en veiligheid
4.2.Mensenrechten
4.3.Economische ontwikkeling en humanitaire hulp
4.4.anders
5.Funding
6.Evaluaties, prijzen en kritiek
[Uploaden Meer Inhoud ]


Auteursrecht @2018 Lxjkh